در اسلام به صورت استحبابی توصیه شده که هنگام ورود به توالت با پای چپ وارد شوید و هنگام خروج با پای راست خارج شوید. از آن جا که همه احکام اسلام دارای حکمت یا حکمت هایی هستند، - اگر چه همه آنها برای ما روشن نشده است - استحباب ورود به توالت با پای چپ نیز خالی از حکمت و مصلحت نیست، اما باید اعتراف کرد که علم ما نتوانسته است به همه آن حکمت ها برسد. آنچه تا کنون در این زمینه علم به آن دست یافته است این است که در تحقیقات علوم معاصر اعلام شده که چنانچه انسان در حالت ایستاده دچار حمله یا سکته شود و وزن بدنش روی پای راست باشد به پشت و اگر روی پای چپ باشد به سمت جلو می افتد.
بنابراین وقتی انسان وارد دستشویی می شود و پای چپ او آزاد و در حال قدم برداشتن به پای راست تکیه کند در صورت اتفاق مذکور به پشت و بیرون از دستشویی می افتد. همچنین اگر در حال خروج از دستشویی با پای راست خارج شود و وزن بدن خود را روی پای راست خود بیندازد، در صورت اتفاق مذکور به بیرون از دستشویی می افتد. اسلام برای جلوگیری از این اتفاق احتمالی که یک مسلمان در محیط توالت نیفتد و به حیثیت و شخصیت او اهانت نشود این دستور را داده است.
هنوز این بدن رو خوب درک نکردیم و همین جوری که هست نپذیرفتیماش. هنوز یک قسمتهاییاش رو سانسور میکنیم. در این جا ملت رو میبینم که با بدن خودشون، همون جوری که هست، راحتتر هستند. انواع سر و صداهای بدن (مثل آروغ و سکسکه و سرفه و عطسه و دیگر چیزها)، ابزاری میشن برای خنده، نه شرمندگی. در راهروهای دانشکده دراز میکشن و میخوابن؛ خواب هم چیز طبیعیایه. پا رو روی میز میذارن و با صدای بلند میخندن؛ این جوری خستگی بهتر در میره. سر کلاس چیز میخورن؛ خوردن بهتر از نخوردنه.
قبول دارم که یک سری قراردادها داریم که رعایت کردنشون نشونهی احترام تلقی میشن. احتمالا هم در سیر تکامل فرهنگ و اجتماع، این قراردادها لازم بودهاند که تا به این جا باقی موندهاند و اعمال میشن. پس انتظار ندارم که رفتارهای همهی مردم دنیا شبیه به هم باشن. اما در تعجب هستم که چرا در جایی بدن انسان پذیرفتهتر از جای دیگه باشه.
میگن که برای ورود به اماکن خوب، با پای راست وارد بشین و برای ورود به اماکن بد، با پای چپ. یک مثال از اماکن بد هم توالته. علتاش هم اینه که اگر در اون لحظه سکته کردین و مردین، به سمت جای خوب بیفتین (که با پای راست وارد شدین) و بعد بمیرین و از جای بد دور بشین (که با پای چپ وارد شدین) و بعد بمیرین. با این ترتیب در جاهای خوب مردین و نه در جاهای بد. ولی یک چیز گفته نشده و اون این که چرا توالت بده. به قول ایشون، بلوغ لازم است تا بوی خون و عرق و گه، پیش از آن که چهره ات را در هم بکشد، بشارت زندگی باشد.
مستحب است هنگام وارد شدن در مسجد
ابتدا از پای راست استفاده شود و هنگام خارج شدن از پای چپ و این مسئله در
روایات آمده و به نظر می رسد بخاطر شرافت مسجد باشد . (1)
عَنْ یُونُسَ عَنْهُمْ ع قَالَ: الْفَضْلُ فِی دُخُولِ الْمَسْجِدِ- أَنْ
تَبْدَأَ بِرِجْلِکَ الْیُمْنَى إِذَا دَخَلْتَ- وَ بِالْیُسْرَى إِذَا
خَرَجْتَ. (2)
از معصومان علیهم السلام نقل شده است که بهتر آنست در ورود به مسجد با پای راست شروع کنی و در هنگام خروج با پای چپ .
همیشه سالم و موفق باشید
پی نوشت:
1. توضیح المسائل مراجع م 912
2. وسائل الشیعة؛ ج5، ص: 246