طبق روایات متعدد که در تاریخ شیعه و اهل سنت آمده است، امیرالمؤمنین علیه السلام در رحبه (1) مردم را سوگند داد و فرمود: هر که از پیامبر اکرم صلى الله علیه وآله شنیده است که فرمود: «من کنت مولاه فعلى مولاه ؛ هر که من مولاى اویم این على مولاى اوست»، برخیزد و شهادت دهد، دوازده نفر از انصار شهادت دادند، اما انس بن مالک که حضور داشت، شهادت نداد.
امیرالمومنین علیه السلام به او فرمود: «تو چرا شهادت نمى دهى با اینکه تو هم شنیده اى آنچه اینان شنیده اند؟»
انس بن مالک بهانه آورد که : پیر شده ام و فراموش کرده ام.
حضرت به او فرمود: خدایا اگر دروغ مى گوید، او را به سفیدى یا پیسى مبتلا کن که عمامه آن را نپوشاند.
ابو عمیره راوى خبر گوید: خدا را شاهد مى گیرم که انس را دیدم که میان دو چشمش سفید شده بود به گونه اى که هر قدر عمامه را پائین مى آورد پوشیده نمى شد و باز نمایان بود.(2)
گفتنی است اصل حدیث یعنى سوگند دادن حضرت امیرالمومنین علیه السلام در سال
35 در کوفه به شاهدین حدیث غدیر به اینکه برخیزند و شهادت دهند از احادیث
مشهور میان شیعه و اهل سنت است و بزرگان اهل سنت آنرا مفصل ذکر کرده اند و
علامه امینى تفصیل آنرا در الغدیر ج 1 آورده است.
پی نوشت:
1ـ در صحن قصر یا مسجد جامع کوفه.
2ـ بحارالانوار، ج 42، ص 148، شرح ابن ابى الحدید، ج 4، ص 488 و ج 1، ص 361.
یا محمد بن علی الجواد التقی(ع)
Islam-ShIa.BlogSky